Hoe onbewuste triggers situaties doen escaleren.

In deze blog werpen we een diepgaande blik op hoe onbewuste triggers bijdragen aan het escaleren van situaties in zowel ons privé- als zakelijk leven. Ontdek de verborgen dynamiek achter conflicten en leer hoe je met bewustzijn en inzicht niet alleen conflicten kunt voorkomen, maar ook persoonlijke en professionele groei kunt bevorderen. Of je nu een ondernemer bent die streeft naar harmonie in werkrelaties of iemand die zoekt naar evenwicht in persoonlijke relaties, deze blog biedt waardevolle inzichten en praktische tips om je leven te transformeren. Ga met ons mee op deze ontdekkingsreis naar zelfbewustzijn en conflictbeheersing.

Inhoud

Ik heb een zoon met een uitdagend karaktertje. Met uitdagend bedoel ik voor alle duidelijkheid niet “slecht”. Hij heeft gewoon een sterke wil en persoonlijkheid. Al sinds zijn peutertijd was het duidelijk dat hij een leiderstype is, dat hij graag zijn zelfstandigheid opeist en dat hij grenzen opzoekt. Het is een heel gemakkelijke en superlieve jongen bij mensen die in hun krachten en hun zelfwaarde staan.

Maar voor mensen die in slachtofferschap staan of die onrechtvaardig zijn, wordt het moeilijker om zijn respect te krijgen. En dat maakt dus dat we elk schooljaar opnieuw bij het eerste oudercontact de lijnen eerst goed moesten zetten. Wij lieten elk jaar bij het eerste contact met de leerkracht weten dat we als ouders achter de leerkracht stonden. En thuis wist onze zoon na dat oudercontact ook hoe laat het was.

Na een aantal jaren kan je het natuurlijk al voorspellen, dus we gingen niet meer wachten tot het oudercontact. Vorig jaar waren we dus van bij de start van het schooljaar goed vertrokken. Omdat we door de oudere kinderen bij ons thuis de leerkrachten al kenden, konden we pro-actief communiceren met de leerkracht van onze zoon.
Maar dit schooljaar kenden we de leerkracht niet vooraf en voelde het bij de start wat als blind fietsen. Dus ik deed wat ik kon om er een goede start van te maken. Ik had een gesprek met onze zoon om hem nog eens te herinneren aan de lijnen en de grenzen. En aan zijn leerkracht stuurde ik een mailtje om haar wat te informeren over onze zoon zijn persoonlijkheid en zijn handleiding. Vanaf dan werd het dus wat blind surfen.

In de weken die volgden, ontving ik geen reactie op mijn mail, maar wel 2 mails behoorlijk snel na mekaar om te melden dat onze zoon zijn huiswerk niet had gemaakt of niet op tijd had ingeleverd. De mailtjes waren kort en krachtig. Bij het eerste mailtje was ik helemaal akkoord met de consequentie die de juf er aan stelde dat zijn huiswerk niet gemaakt was.

Bij het tweede mailtje gebeurde het intussen ook dat onze zoon ‘s avonds na school in de auto met de tranen in de ogen vertelde dat hij zich oneerlijk of onrechtvaardig behandeld voelde door de juf. Goed om weten hierbij is dat onrechtvaardigheid een sterke trigger is binnen ons gezin. Als wij verhalen horen waarbij iemand oneerlijk behandeld wordt of oneerlijk is naar ons toe, worden wij daar makkelijk boos over. Dus toen mijn zoon met de tranen in de ogen vertelde over die dag, voelde ik de trigger in mij wakker worden.

En die fractie van een seconde waarin je getriggerd wordt, is superbelangrijk voor de rest van een verhaal in elke mogelijke situatie. De meeste mensen zijn zich niet bewust van hun triggers waardoor ze zonder het te beseffen vanuit een actie en reactie beweging zelf situaties laten escaleren. Ze komen dan in conflictsituaties terecht waarbij ze ervan overtuigd zijn dat de andere de oorzaak van het conflict is.

En de waarheid is dat ze zelf mee aan de oorsprong van het conflict staan en er zelf mee voor zorgen dat het conflict erger wordt. Je bent misschien wel met 2 om een conflict te hebben, maar er is slechts 1 persoon nodig om het conflict te stoppen of verder te laten escaleren. Daar in die fractie van een seconde toen ik me getriggerd voelde door de emoties bij mijn zoontje, had ik een belangrijke sleutel in handen. Ik stond als het ware op een twee­sprong waarbij ik zelf kon kiezen welke weg ik wilde in slaan.

De ene weg is de weg die de meeste mensen nemen zonder erbij na te denken en zonder te beseffen dat ze een andere keuze hebben. Die weg is de weg naar het huisje van drama. De andere weg is de weg van bewustzijn die naar groei leidt. Ik koos voor de weg van bewustzijn en kon daardoor groei en voldoening ervaren. Maar het had heel anders kunnen lopen als ik het straatje zou ingeslagen zijn waar de meeste mensen in terechtkomen als ze getriggerd worden. En als het over je kind gaat, kom je héél makkelijk in dit straatje terecht. Want kinderen en geld zijn de 2 gevoeligste snaren bij mensen.

Wat is dat dan, dat straatje dat naar het huis van drama leidt en wat gebeurt daar dan?

Stel, iemand zegt of doet iets wat bij jou een gevoelige snaar raakt. Het gaat over je kind of over geld. Zonder dat je het beseft, sta je ineens in het huis van drama en zit je in conflict met die andere. Als je in het huis van drama terecht gekomen bent, moet je weten dat drama alles en echt alles vernietigt. Dat huis van drama is gebouwd op 4 pilaren. Dat zijn:

• Te snel veronderstellingen maken
• Conclusies trekken
• Uitgaan van foute intenties
• Zoeken om beledigd te worden.

Ik neem er het verhaal van mijn zoontje en zijn juf even bij om in elk van die pilaren een voorbeeld te geven hoe dat zich dan concreet vertaalt:

Te snel veronderstellingen maken:

Als ik in deze drama pilaar zou gaan, zou ik gedachten toelaten in de trend van “die juf heeft waarschijnlijk een verkeerd gedacht over ons en onze zoon. Ze kent ons niet en ze heeft waar­schijnlijk al vooroordelen getrokken. Ai, Ai, als dat het geval is, gaan we geen kans krijgen om onze goeie bedoelingen te tonen.” En ga zo maar voor… veronderstellingen komen vanzelf, daar moet je geen moeite voor doen.

Conclusies trekken 

Bij een conclusie neem je stellig een standpunt in waar je moeilijk nog van af stapt. Je hebt je mening gevormd en je staat niet meer open voor andere ideeën. Er is geen ruimte meer om de situatie nog vanuit een andere bril te bekijken.

“Die heeft het gemunt op onze zoon”

Uitgaan van foute intenties 

Deze is een pilaar waar de andere 3 ook altijd naar herleid kunnen worden. Je hebt geen vertrouwen in mensen en je gaat er direct van uit dat ze slechte bedoelingen hebben. Je hoort mensen dat regelmatig wel doen en dan zou dat bij leerkrachten als volgt in het algemeen kunnen getrokken worden naar: “Ja, dat is typisch, hé, elke  leerkracht heeft elk jaar wel een kind dat ze er uit pikken om hun zondebok te zijn en dit jaar is het onze beurt”

Zoeken om beledigd te worden

Dit is een lelijke… Je gaat dan eigenlijk een houding aannemen om mensen uit hun tent te lokken. En als ze niet uit hun tent komen, neem je dat gegeven op zich als bewijs dat jij hun slachtoffer bent. In dit voorbeeld zou ik verschillende mails kunnen beginnen sturen en de reacties van die juf kunnen interpreteren naar “zie je wel”

En zelfs als ze niet zou reageren, zou dat ook tot “zie je wel” kunnen leiden. En mensen gaan daar dan soms zelfs een stap verder mee, Bv. de directeur erover aanspreken dat de stijl van de leerkracht niet gewenst is.

Voor alle duidelijkheid: dat heb ik dus allemaal niet gedaan. Ik hield de aandacht bij mezelf en vroeg mij eerst af wat mij in deze situatie triggerde, waar ik voor vreesde, en wat er belangrijk was voor mij. Ik onderzocht mijn gedachten en de filter die ik over deze situatie aan het leggen was. En ik kwam tot de conclusie dat ik een goede samenwerking met de leerkracht van mijn kinderen super belangrijk vind.

Een leerkracht heeft een gigantische impact op een kind en de verdere toekomst, dus als ouders en leerkracht op eenzelfde lijn staan, kan je samen het beste uit een kind laten ontplooien. Niet vanuit een “mijn kind, schoon kind” attitude, want dan ben je alleen maar aan het pamperen en dat is niet opvoeden in mijn ogen. Wel vanuit de gedachte “hoe kunnen we samenwerken om aan ons kind een kader te geven waarbinnen het alles kan leren wat nodig is?”

Na die korte zelfreflectie vroeg ik een persoonlijk gesprek met de leerkracht aan. En wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan. Bleek dat we gelijkende ideeën hadden en op dezelfde lijn zaten. Vanuit hoge connectie met mezelf is er ook hoge connectie met de leerkracht ontstaan én ook een betere connectie voor onze zoon.

Hij zei die avond: “Mama, ik ben blij dat je met mijn juf hebt gepraat, want nu weet ik ook beter hoe ik mij bij de juf moet gedragen”. Niet om zich aan te passen, maar wel om gerustgesteld te zijn en meer ontspannen zichzelf te kunnen blijven.

Daar gaat het dus over in mijn Highly Connected trajecten. Ondernemers komen in allerlei soorten contacten, zowel in hun privé als in hun werk. Het is voor een ondernemer niet alleen belangrijk om de mooiste werkrelaties te hebben. Het is minstens even belangrijk om ook in privé situaties mooie en zuivere relaties te hebben met waardevolle mensen. Stel je maar voor dat je je zorgen maakt over het welzijn van je kind en als ondernemer intussen ook je hoofd bij een belangrijk project op het werk moet houden.

Ik ken genoeg voorbeelden van ondernemers die helemaal verdoofd op hun werkplek zitten terwijl ze opgeslorpt worden door zorgen over hoe het met hun relatie of hun kind gaat. Ze moeten op dat moment bijvoorbeeld een belangrijke offerte maken of ze zouden met een fris hoofd aan de onderhandelingstafel moeten zitten. Maar omdat ze met hun hoofd thuis of bij de school van hun kinderen zitten, kunnen ze er hun aandacht maar half of helemaal niet bij houden en lopen ze belangrijke zaken mis.

Kan je je hierin herkennen en vraag je je af hoe het voor jou kan werken om de focus op jezelf te leren houden in mijn Highly Connected traject? Maak een afspraak voor een Highly Connected call en dan bekijk ik samen met jou of je in aanmerking komt voor een Highly Connected traject.

Als jij je er klaar voor voelt … Hier zijn 3 manieren waarop je kan ontdekken hoe jij zowel in je business als in je privé de meest succesvolle en duurzame relaties kan hebben, zonder er nog meer tijd in te moeten steken en zonder jezelf te moeten wegcijferen: